Hülyalarımda sen vardın ne oldu sana?
Yıkılan hayaller nerede kaldı, söyle bana,
Bir zamanlar yüreklerde doğan ışıklar,
Düşlerin kanatları, gözlerde parlayan yıldızlar
Belki zamanla toz olup savruldular rüzgarla,
Gözyaşlarıyla yıkanıp akıp gittiler nehirlerle.
Yıkılan hayaller, kırık dökük duygu ve hislerle
İçimizde derin izler bırakan sevgilerle.
Bazıları belki kayboldu gölgelerin ardında,
Teslim oldu sessizce karanlığın kucağında.
Kimileri ise kalplerde taşınan yara izlerinde,
Hatıraların biriktirdiği hüzünlerin derinliklerinde.
Ama bil ki, yeniden doğarız, yıkılan hayallerle
Daha güçlü, daha dirençli, daha umut dolu.
Hayat, yıkılmış hayallerin toprağından filizlenir,
Hayat her dökülen yaprağın ardından alevlenir.
Kayıt Tarihi : 17.7.2023 23:47:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!