Irmakların vardı
Sürükleyen peşinden ruhunu
Kopup giden usundan
Yıkmadan yıkayan gecelerimi
Irmakların vardı dupduru...
Ya deniz olurdun bulup bir yolunu
Ya da dudağımda duası yağmurun kupkuru
beklenmedik bir fırtınaydı gelişin...
uyandırdın sessizliğimi aysız gecelerde
yaralı bir deniz gibi hıçkırdığını
bir fanus altında sıkışıp kaldığını..
aşkla kenetlenen kalplerimizin..
me'yus olduğunu,bunaldığını
Devamını Oku
uyandırdın sessizliğimi aysız gecelerde
yaralı bir deniz gibi hıçkırdığını
bir fanus altında sıkışıp kaldığını..
aşkla kenetlenen kalplerimizin..
me'yus olduğunu,bunaldığını
Şimdi ses etmeyen ve kendini dinleyen küçük bir göl kıyısında
Düşünüyorum da, ne oldu o ırmaklara?
Bir bilsem :(( Kaleminize sağlık...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta