Kara bulut, kara bulut
Karlar üstünde yoktur umut
Ne halı gördük, ne kilim
Hasırlar üstünde de mutluyduk
Yazımız yaz, kışımız kış
Öğünümüz belliydi, aramız bir karış
Sohbetimiz tatlıydı, simgemiz barış
Sekiler üstünde de umutluyduk
Yaz yaza benzerdi, güz güze
Erenler başlayınca söze
Otururduk biz diz, dize
Saygıda kusursuzken daha bir idik
Ağalar ağa idi, paşalar paşa
Akıl otururdu yaşa, başa
Kanaatkârdık az da olsa aşa
Komşumuz doyanda biz mutluyduk
Düşmezdik cahil peşine
Bırakırdık ehli işine
Vatan, millet sevişine
Kadirşinastık verişine
Biz bencil değilken daha kutluyduk
Ayrık otları ile bölük, bölük bölündük
Gelin, kaynana, damat görümdük
Eller sevinsin diye mi çözüldük
Alevi, Sünni, Kürt, ecnebi birken çok daha büyüktük
19.12.2009 İST
Perihan PehlivanKayıt Tarihi : 19.12.2009 18:39:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Maşallah eller sevinsin diye ayrıldık, sıyrıldık, bölündük. YETER ARTIK DÜŞMANLARI SEVİNDİRDİĞİMİZ. SİLKİNİP ÖZÜMÜZE DÖNELİM.
Şimdi tüfeğin yerine tankta kifayet etmiyor, panzerde, Sevgili...
Dağlar deniz seviyesinden yüksekteler
Yeşil yamaçlarında davar sürüleri otlayamıyor,
Çobanlar kavallarını çalamıyorlar
Eteklerinde kıvrıla kıvrıla boz bulanık sular akmıyor artık dağların Sevgili...
Gördün mü Sevgili İstanbul’u
İstanbul ah İstanbul
Ah Fatih’in emekleri
Ah ecdadın senin için akan kanları
Şimdi İstanbul Sevgili
Üç kağıtçı esnafı, mezar taşlarıyla övünen soyluları,
Karanlık arka sokakları,
Fahişeleriyle pisliğin özdeşleşip bacalardan taştığı kokuşmuş bir şehir
İstanbul yanıyor Sevgili
Benim yüreğim kanıyor
Gazilerin gözleri kan ağlıyor bu şehre baktıkça.
Süpersiniz, tebrikler...
Yitik bir sevdaya düşer
Solar hoyrat ellerde
Gider güzelliği gider
Dikeni kalır geride
Nerde gülen bir yüz görsem
Tanrı’yla bir karış kalır aramda
Ateş senin elinde ama
Benim de yaramda
M. NAZİK 2006 MERSİN
TÜM YORUMLAR (11)