Ne Oldu Bana Şiiri - Murat Gülmez

Biri beni ilk defa yol’da gördü
Can dostum diyerek elini verdi
Yüzüme gülerek aklımı çeldi
Şimdi uzaklarda el oldu bana

Sohbetimiz önce iyi başladı
Dostluğu da gönüllere işledi
Gün geç tikçe konuşma yavaşladı
Bülbül oldum oysa gül oldu bana

Güzel gözleriyle tatlı bakardı
Bakardı da yürekleri yakardı
Hayalimde güller gibi kokardı
Yeşil bahçelerde çöl oldu bana

Karşılıklı derdimizi anlattık
İyileri aldık kötüyü sattık
Dostluğu sevginin içine kattık
Şimdi uçtu gitti yel oldu bana

Yeter Murat yeter derine dalma
Dalıp ta derine akıldan olma
Dikkat et kendine arada kalma
Gözyaşları gene sel oldu bana