Ne o zehir’i içebildim,
ne de sana verebildim.
Kahrolası yetimlik korkusu,
alevden çember içine soktu ruhumu…
Bir gece doğuyor bu akşam,
yeni doğan bebek gibi…
Bir gece ki bu akşam,
yüreğim zindan gibi.
Dar günün geniş gecesi,
ateş topu ile oynama zamanı…
Feryat sesleri bir figan,
kör olası yetimlik korkusu.
Zifir etti geceleri,
seni kaybetme korkusu…
Korktum, korktum da,
yaşamadım mı zindanı?
Sen yaşamadın mı?
2--01--2008
Kayıt Tarihi : 26.2.2008 10:22:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!