“Meyvesiz bir ağaç taşlanmaz.” derler,
Taşlandıysam eğer ne mutlu bana.
“Duygusuzlar yanıp, haşlanmaz.” derler,
Haşlandıysam eğer ne mutlu bana.
Çırak, ustasından hisse kaparmış,
Mecnun, Leyla’sına sanki taparmış,
Bahçıvan, cins meyve aşı yaparmış,
Aşlandıysam eğer ne mutlu bana.
Bilmezdim, her gülde diken olurmuş,
Bülbül, gülden ayrı kalsa; ölürmüş.
Armudun iyisi güze kalırmış,
Kışlandıysam eğer ne mutlu bana.
Vicdanı olmayan acı çekmezmiş,
Ham meyveyi karga bile kekmezmiş.
Çiftçi ham toprağa tohum ekmezmiş,
İşlendiysem eğer ne mutlu bana.
Hayâl cennetinden çok öte geçtim,
Ne bir Hızır gördüm, ne bâde içtim.
Yobaz meclisinden hep uzak kaçtım,
Dışlandıysam eğer ne mutlu bana.
Yüksel’im çiçekte sevdim arıyı,
Hep “Sevgi Kaynağı” bildim Tanrı’yı.
Ömrüm hep bu yolda geçti yarıyı,
Yaşlandıysam eğer ne mutlu bana.
31.03.2003
Ozan BindebirKayıt Tarihi : 29.10.2008 20:11:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Kötülüklerden uzak olun da, cehaletten uzak olun da, düşüncelerinizden emin olun da bırakın toplum sizi dışlasın. Yeterki vicdanınız rahat olsun. Bir gün olur gerçek, gerçek yüzünü gösterir. 'Dünya yuvarlak ve dönüyor' diyen bilim adamı da yadırganmış ve dışlanmıştı. Ama, dünya hem yuvarlak, hemde dönüyor, değil mi?
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!