Yaşadıklarımızın bize ne katacağını önceden bilemeyiz. Önyargı ortaya koyarak yaşananların acı ve çekilmez tarafını görerek yaşamı devam ettirmek doğru bir tutum olmadığı gibi acıların sonrasında ne yaşatacağına çok takılmamak gerekir.
Acılar belki de bir güzelliğin kapısıdır.
Pessoa der ki;
Yaşam tadı çıkarılması gereken bir kötülüktür.
Şimdi gidiyorsun, git
Bütün sabahları üşüdüğüm
Bütün gördüğüm senli günlerim, onlar da gitsin
İçimde bir şarkı
Gözümde bir ışık kalmıştı herşeye inat
Kapat gözlerimi, sevdiğim anlar da gitsin
Devamını Oku
Bütün sabahları üşüdüğüm
Bütün gördüğüm senli günlerim, onlar da gitsin
İçimde bir şarkı
Gözümde bir ışık kalmıştı herşeye inat
Kapat gözlerimi, sevdiğim anlar da gitsin
sorumluluktan kaçanların sığındığı limandır emanetçilik.
kendi adına düşünmekten acizlik, acı getirir, sonundada koca bir pişmanlık ve boş yaşam.
al işte cehennem
esenlik ve saglıkla
Oysa,
"Devredilebilir sanıyor, hayatı
Cehalet!"
Çünkü ne kendine saygısı var,
Ne de iradesini kullanacak kadar bilinci ve cesareti!
Çekilemez böylesi bir yarın, "ortaklaşa..."
Bu yüzden tecrit kaçınılmaz!
Öyle görünüyor işte, düşündükçe...
Tebrikler uyarıya Önder Kardeşim...
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta