Ne Mümkünsün Ne İmkansız Şiiri - Nilay Öcal

Ne unutabiliyorum seni
Ne hatırlayabiliyorum
Ne gidiyor gözlerimin önünden gözlerin
Ne geliyor aklıma ilk 'seni seviyorum' deyişin
Ne bir adım uzağına gidebiliyorum
Ne sana bir adım daha gelebiliyorum

Yaşamla ölüm arasında asılı kalmış ruhlar gibi
İlk Güneş'i bahar sanıp çiçek vermiş dallar gibi
Fırtınanın karaya savurduğu bir sandal gibi
Biri bir omuz verse yeniden yüzmek var belki

Sen ne mümkünsün
Ne imkansız
Ne gidilir bu yol sensiz
Ne dönülür geriye hesapsız kitapsız
Seni beklemek son günü beklemek, bilirim
Yine de içim yanar ince ince
Külsüz dumansız

Ne unutabiliyorum seni
Ne hatırlayabiliyorum
Ne seninle yaşanır artık
Ne sensiz

(Pulsuz Mektup/Etki Yayınevi/2007)