Var sen git insafsızca,
Acımadan.
Sevdadan zerre bırakmadan var git.
Savrul haydi benden ne kadar uzak varsa.
Her bir yere ayrı ayrı savrul.
Dökül benim olmadığım her yere,
Adın bile geçmesin zihinde.
Sözlerin işitilmesin git.
Bülbül güle hasret kalsın.
Varsın pervane ateşten uzak kalsın.
Sen git vefasızca.
Arkana bakma giderken sakın.
Baksan da küfürler savur,
Benli zamanlarına ateşler püskür.
Tüylerin diken diken olsun,
Gözlerin bana nefret degil kan kussun.
Var sen git gücünün yettiği yere.
Uzaklaş sevdadan.
Dişlerin sıkılmaktan dökülsün.
Uzaklaştıkça aşktan,
O bedenin çürüsün.
Sen git haydi buralardan,
Ezberine al ne kadar ayrılık şarkısı varsa.
Sık beynine sevdanın,
Nefretin taşsın damarlarından.
Gözlerin ateş saçsın.
Ateşinden beynin,
Kafatasında kaynasın.
Gücün yettiğince,
Nefesin yettiğince,
Git gidebildiğince.
Aklında yer bırakma sakın bana.
Nefret et sevdamdan.
Lanetler oku üzerime
Ve beni tanıdığın güne.
Dilinin döndüğü,
En büyük bedduan olayım.
Unutuşların en acısı ile yak beni.
Etimi etimden ayır.
Parçala benliğimi ve git.
Git ey ateş parçası pervasızca.
Doğru yanlış, haklı haksız ne farkeder.
Sen git işte yol orada.
Sen gittikçe yükselsin kahkahaların.
Bir bedevinin, bir entelin, bir züppenin...
Bu gidişle kimin olacağın ne mühim..?
Kayıt Tarihi : 12.2.2011 09:48:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!