Ne meşgulsün ne de çok yoğun,
Bu sadece bir öncelik meselesi.
Beş dakika ayırmaya yok mecalin,
İki saniye yazmaya yok hiç hevesin,
Vakitler hep dar, yollar hep yokuş,
Ne bir beş dakikan var, ne belirirsin.
Önceliği değer verdiklerine verirsin,
Sen kıymetsiz unutulmuş bir kelimesin.
Ne zamanı arasam bir bahane olur,
Merak edip yazsam hep sessizde kalır,
Boşlukta kaybolmuş bir ses gibiyim,
Değeri olmayan unutulmuş herhangi bir şeyim.
Sözler süzülür bir bir beynimde bir anda,
Ne beş dakika edersin, ne değersin selama,
Sevgi sevda aşk, her şey öncelik meselesi,
Kimi öncelik, kimi mecburiyet, bense en son sırada...
Ne zamanı arasam bir bahane olur,
Ne merak edip yazsan hep sessizde kalır.
Boşlukta kaybolmuş bir ses gibiyim,
Değeri olmayan unutulmuş bir kelimeyim.
Tüm bu yaşananlar aslında bir tek şey anlatır,
Sevilmiyorsun, değersizsin ve unutulmuşsun.
Bu kadar basit işte, bu kadar doğru, bu kadar yalın,
Her şeyi bir kenara bırak, dur demezsen haraptır halin...
Sabrımı zorlama...
Karşılık verdiğimde, beni suçlama,
Kibriti çakma, sonrada dumanımdan şikayet etme,
Geç kalma...
Küllerin arasında kalmış közle içimdeki aşkı yakma..
Sakın ha, o külleri dağıtma
Çünkü duman, zaten bir sis bulutu
Gözümü daha fazla karartma
Sonsuz bir sevdaya geç kalma...
Kayıt Tarihi : 9.9.2025 13:30:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!