Ne Martılar Ne Güneş Ne de Gözlerin

Özlemişim denizi.
Mevsim kış…
Havalar buz gibi…
Denize koşuyorum nefes nefese
Sırtımda zırh gibi elbiseler…
Seviniyor martılar,
Kanatlarıyla alkış tutuyorlar.
Kimi omzuma konuyor,
Kimi kanadını dokundurup geçiyor.
Efkarımı dağıtıyorum.

İtraf ediyoum seni sevdiğimi,
Senden kalan br avuç sevgiyle avunduğumu…
Bulutlara dokunuyor başım.
Buluların üstüde alnından öpüyorum bulutların.
El sallıyorum güneşe…
İşveleniyor güneş,
Tabi martılar ve deniz…
Bulutların üstünde kahve gözlerin,
Kulaklarımda çınlıyor sözlerin.

Denizi düşlüyorum.
Denizin gözleri de kahverengi…
Martıların gözleri de…Senin gözlerin gibi.
Her yer kahverengiye kesiyor
Ağaçlar,taşlar,kuşlar, yıldızlar güneş
Ve gökyüzü…

Bütün renklerinle sarmışsın beni
Bulutların üstündeyiz ikimiz…
Birbirine karışıyor sesimiz…
Bir damla olup ömrüme düşmeni diliyorum
Sen ne düşünüyorsun bilmiyorum ama;
Seni sevdiğimi biliyorum.

Denizi seviyorum,
Martıları da…
En şiddetli fırınada bile denizi sever martılar,
Ayrılamazlar denizden…
Ben de seviyorum deniz gibi seni,
Ayrılamıyorum,
Martı mıyım ne?

Bulutları döşek yapıyorum,
Güneşi üstüme yorgan…
Dudaklarını görüyorum.
Saçlarını örüyorum.
Kucaklayıp indiriyorum seni kayalardan aşağı.
Güneşi de tutup indiriyorum oradan.
Yürüyoruz birlikte karadan
Sana tutunuorum
Tutundukça sendeliyorum.

İstersen bir saray yapayım sana,
Kubbesi gökyüzü olsun,gümüşten,
Kapıları altından…
Denizleri küpe yapayım kulağına,
Kahverengi…
İpekten halılar döşeyeyim yoluna,
Tanık olsun,deniz ve martılar
Gel gir koluma…

Dağılıyor bulutlar,
Bakıyorum basmış karanlık
Yalnızlığımla yine baş başa…
Ne dalgası var denizlerin,
Ne güneş,ne martılar,
Ne de kahverengi gözlerin…