Ne mâlum var ne câhum var ne zevkum ne sürûrum var
Cihânı hîçe satdum şimdi yoklugla huzûrum var
Güneş sensin hilâl eksükli kem benden kerem senden
Temâm it feyz-i mihrünle egerçi bin kusûrum var
Güneş gibi senün tutdıysa n’ola hüsnün âfâkı
Kadın ve adam oturuyorlardı
Uzakta beyaz dağlar vardı
Gara girmek üzereyken Barselona-Madrid treni
Kadın üzgündü, üzgündü, üzgündü
Adam düşündü, düşündü, düşündü
Devamını Oku
Uzakta beyaz dağlar vardı
Gara girmek üzereyken Barselona-Madrid treni
Kadın üzgündü, üzgündü, üzgündü
Adam düşündü, düşündü, düşündü
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta