Ne Madam Ne Matmazel

Seni seyrederim bazen müjgan çeker derdini
Karanlığımda sen, yedimde sen, yadımda sen
Ah yorgun olmasam yurt tutarım yurdunu
Yabanım ben sana, yabancıyım, ağyarım
Üşenmesem bir de bunun için ağlarım

Bir aynada göremem seni bir gözüm kapandığında
Bir garip tamah bir yanda, bir yanda tuhaf bir iktifa
Saçların düşer aklıma cümle şairi anlarım
Saplandım çamuruna boğulurken bataklığında
Tuhaftır ben nilüferlerine hayran hayran bakarım

Düşme ardıma boşa, göremezsin yolumu
Stop lambası kırık, durmuyor değilim
Belli edemiyorum nerede durduğumu
Ben durmam aslında, bazen gitmekten bıkarım
Düşme ardıma boşa, ben gitmem
Durmayı bırakırım

Puslu havadan av devşiren kurt değilim
Yemin edemiyorum,
Kararlı değilim harp meydanında
Gök girmez kızıl çıkmaz,
Gözlerin gözlerimde kalmasın yeter
Gözlerinin acısından gayrısına alışığım

Hangi muvakkit dikte etmiş zamanı
Hangi haritada yerin
Sözlükler bilmez ama
Adını söylesem kelimeleri incitirim
Ne bilir sırrın bu müptezel
Görür mü dahi ne madam ne matmazel

Ele veriyorum kendimi gözlerine
Gammaz benim, benim bu çaşıt
Sırrımda ısrar ediyorum, inkâr ediyorum
İnadım bi çeşit
Göçmenim ben, kalamam mukim beldelerde
Giderken gözlerinin siyahlığından
Teninin beyazlığına çarpılırım

Gökhan Arslantürk
Kayıt Tarihi : 24.6.2022 23:37:00