Ne kötüymüş insanın kendiyle savaşması.
Her vurduğunda kendinin vurulması,
Kendi ateşinde yanması.
Önce kavrulması,
Sonra küllerinde savrulması.
Ne büyük çaresizlikmiş kendinden kaçması.
Nereye gitse o yerde kendini bulması.
Akşam erken iner mahpusaneye.
Ejderha olsan kar etmez.
Ne kavgada ustalığın,
Ne de çatal yürek civan oluşun.
Kar etmez inceden içine dolan,
Alıp götüren hasrete.
Devamını Oku
Ejderha olsan kar etmez.
Ne kavgada ustalığın,
Ne de çatal yürek civan oluşun.
Kar etmez inceden içine dolan,
Alıp götüren hasrete.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta