Ne Korkunç Şey Yalan Söylemek!

Yüreğin sızlamamıştır bana yalan söylerken,
Yalanlarını öğrendiğimdeki kadar...
Dilinden düşen her kelimenin
Bir ateş gibi yüreğimi yaktığını,
Ve şu an sana olan sevgim kadar nefretimin arttığını
Nasıl bilebilirsin ki?
Yüreğime kocaman bir diken ektin
Yetmiyormuş gibi bir de sulayıp büyüttün..
Gözlerime attığın her bakışta yalanlarını okuyorum artık.
Söylediğin ve benim de hiç düşünmeden inandığım yalanların...
Sevgi dolu bakışlar yok artık ne sen de, ne de ben de.
Sen öldürdün bu güzelliği, sen soldurdun kalbimdeki çiçekleri,
İnsanlara ömür boyu güvenmemeyi öğrettin bana,
Minnetarım aslında bu yüzden sana...
Peki ben ne öğrettim sana?
Dünyada hala bu kadar saf ve aptalların olduğunu mu öğrettim?
Yoksa sadakatin, iyi niyetin ve sevginin nasıl kötüye kullanıldığını mı?
Söyle neyi öğrettim sana?
Her seferinde sana son kez bakıyormuş gibi,
Yanında son kez duruyormuş gibi,
Bir gün hatanı anlayacakmışsın gibi sanıyorum.
Ama yanılıyorum... Çok yazık... adam sandığım adam! !
Sevgi dolu yüreğimi nasıl da nefretle doldurdun
Küçücük bir mutluluktu senle tattığım.
Her mutlu günün sonunda gözyaşı akıttığım...
Sen beni hiç anlamadın ki...
Ömrün boyunca da anlayamayacaksın.
Ben senin gibilerini çok bulurum ama
Sen benim gibisini bulamayacaksın! ! !

(Tüm yalan söyleyenlere)