Ne Korkarsın Ölümden Şiiri - Abdullah To ...

O, terhisken mü’mine;
Ne korkarsın ölümden?
Tabi isen Hak dine?
Ne korkarsın ölümden?

Nesi var ki korkacak?
Er geç o iş olacak!
Var mı burda kalacak?
Ne korkarsın ölümden?

Tanıyorsan Rabbini?
Biliyorsan haddini?
Üzmez inan o seni!
Ne korkarsın ölümden?

Niye ondan bu kaçış?
O sadece bir geçiş!
Yani Hakka bir uçuş!
Ne korkarsın ölümden?

Madem yolcu her beşer;
Yolculuğun nesi şer?
Seni beklerken mahşer;
Ne korkarsın ölümden?

Muttaki’ye yoktur havf!
Öyle şeyden o muaf!
Hak böyleyken ne bu gaf?
Ne korkarsın ölümden?

Orda iken el-an dost!
Gidecekse kalan dost!
Olsun dünya talan dost!
Ne korkarsın ölümden?

O, Burak’sa Salih’e;
Ürkme çıksa talihe!
Dönüyorsan Falih’e;
Ne korkarsın ölümden?

Madem fani şu cihan;
Ve de hayat imtihan!
Yoksa burda itminan;
Ne korkarsın ölümden?

Âdem özler oğlunu!
Cinan gözler yolunu!
Rab beklerken kulunu;
Ne korkarsın ölümden?

Salih: Dindar kul.
Falih: felah bulan, kurtulan.
İtminan: Tatmin olan, doyan.
Cinan: Cennetler.

Abdullah Toroslu
11.02.2013-İzmir