Ne Kalpgözü Koymuşlar Ne Yâryüzü

Dünyanın ahvâli insânı üzen
Fikr-i teâtîde kalırım bazen
Menfâat üzere kurulmuş düzen
Ne kalpgözü koymuşlar ne yâryüzü

Sebebim dediğim canından bıkmış
Şu güzel dünyâyı üstüme yıkmış
İnsân bildiğimiz duvara çıkmış
Ne gökyüzü koymuşlar ne yeryüzü.

Âlâya varmaya yol vermez sırât
Kirlenmiş vicdanlar kararmış sûrat
Her gün ibrik ibrik yıkasa fırat
Ne hâkyüzü koymuşlar ne pâkyüzü.

Sevgi dergâhına dost meclisinde
Hoş sohbet içinde ermişcesine
Varıp bâde içip temcilcisinde
Ne kâlyüzü koymuşlar ne hâlyüzü

Her görüşte yüze gelip paylayıp
Hâk olanı muhâkkak ayıplayıp
Sezâînin hayatıyla oynayıp
Ne ünyüzü koymuşlar ne günyüzü.