22 Temmuz 1953; Kastamonu / İnebolu/ Üçevler Köyü
Masum bir hikâye değildi
Kırık kalpten sızan
Kanayan gururdu ağlayan;
Affetmedi onurlu güven
Kırmızı gül uzatsa da yemin
Ayranı sönmüş gönül elinden.
Bir ayak sesi duymayayım
Kapıya koşuyorum
Gelen sen misin diye
Bir siyah saç görmeyeyim
Yüreğim burkuluyor
Ağlamaklı oluyorum
Devamını Oku
Kapıya koşuyorum
Gelen sen misin diye
Bir siyah saç görmeyeyim
Yüreğim burkuluyor
Ağlamaklı oluyorum
Çok özgün, kendine münhasır bir şiirdi, güvenin kanaması çokça görür olduğumuz bir durum, en kötüsü de yavaş yavaş kanıksar oluşumuz.
Tarzınız fark yaratıyor her Şiirinizde. Kutluyorum. Saygılar.
Hızlı ve hazırcı yaşam tarzının yan etkisi zaten güveni çok da iplemez yapıyor insanları.
güzel bir şiir ve bir o kadar anlamlı kutlarım ++++
Şiiri anlamın sanatı yapmak isterim. Hem güzel hem de anlamlı bulmanıza sevindim.
Nikah resmindeki gülüş yerini acı bir gülümsemeye bıraktıysa bu şiir hüzne akıp gidiyor...
Güzeldi... Beğeniyle okudum..
Kutlarım kaleminizi..
Saygılar..
Teşekkür ederim. Beğenmeniz benim için on üstü yıldız puanıdır.
İlginç betimlemeler., farklı bir anlatım...
kaleminize sağlık sayın Muharrem Soyek...
Farkı fark eden farklılığınıza müteşekkirim.
Vesikalık nikâh resminde
Dondurulmuş bir gülümseme
Ve yonga kafalı bir kalpti pişmaniyede…
Gülümsemenin nikah resminde donuklaştığı bir tablo da elbette hüzün saklıdır. Şiirinizi ve sizi kutlarım.
Elbette saklıdır. Ne yazık ki hüzün aldatmanın bedeli olamıyor.
Bu şiir ile ilgili 5 tane yorum bulunmakta