Ne Kalabilirsin, Ne Götürebilirsin

Ben, aşk derim,
Sen,soğuk bir elveda edersin.
Ben, mutluluk derim,
Umut derim,
Sen,uzaklığa yol gözlersin.
Ben kavuşmak derim,
Sen, sancılı bir ayrılığa bilet kesersin.
Ben, rıhtımdaki asırlık saat ,
Sen,bende akıp giden sabırsız zaman.
Ben,son istasyondaki tenha bekleme salonu,
Sen,benden sessizce geçip giden elvedasız telaşlı yolcu.
Yangınlarda tutuşmuştur biletlerim,
Emanete bırakılıp alınmamıştır sahipsiz valizlerim.
Lakin hancı da,yolcu da değilim bu ıssız yoldaki bu loş durakta.
Onun için kal desem, kalamazsın.
Götür desem ,götüremezsin.