ne kadınlar tanıdım,
gözlerin de ağlamaklı bakışlarla
dudaklarında ki masum görünen şehvetle
yalanın Frida sı olmuşlar.
ne adamlar tanıdım,
dilerinden eksiltmedikleri aşk tınılarıyla
yalanın Picasso su,Mozart ı olan.
niceleri vardı kadınların,
dünyanın yanlış tarafında,
parlak ışıkların hareketlerini izleyip
hayatlarını griye dönüştüren.
niceleri vardı adamların,
bir çok tene yayılmış parmaklarıyla övünen,
parlak bir akşam üzeri güneşi olduğunu savunup
zifiriler de yaşayan.
tüm bu insanların seyircileri de vardı elbet.
onların,
azgın bir nehrin ortasında durmaya çalışan
birer taş olduğunu farketmeden,
dudak bükerek seyreden.
seyircilerse suçlulardan daha suçluydular,
soğuk ve samimiyetsiz olduklarından...
Kayıt Tarihi : 8.3.2012 16:54:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Seyide Doyran](https://www.antoloji.com/i/siir/2012/03/08/ne-kadinlar-ne-adamlar.jpg)
Birol Hepgüler.
Birol Hepgüler.
Bence de işin özü bu dost. Kutluyorum yürek sesinizi.
TÜM YORUMLAR (3)