Ne kadarını anlatabiliriz duygularımızın
Ne kadarımızı kelimelere çarparız,
Ne kadarınla aldatırız kendimizi.
Duyguların ifadesi, düşüncelerin ifadesinden zordur.
Zordur bilinmezliği bilinir yapmak...
Vazgeçilmezliği anlatmak kadar tutsak,
Büyük bir arzuya yaklaşmak kadar hissetmektir duygulanmak...
Ama ne kadarını anlatırız duygularımızın?
Ne kadarımızı kelimelere çarparız.
Ne kadarınla bölünebiliriz.
Geçmiş, gelecekle neden bu kadar alakalı
Şimdilerde neyi kovalıyoruz.
Geçmişimizi ulu bir ağacın gölgeliğine yatırmak,
Bozuk bir saatin zamanında durdurmak mı istediğimiz,
Ölüm sonrası bile bitmesini istemediğimiz neleri saklarız içimizde.
Nedendir, gelmesinden bile korktuğumuz beklentilerimiz.
Çok soru bilmek mi hayatta mutlu eder bizleri,
Yoksa az cevap bilmek mi?
Bildiklerimizin kıyısında emin durarak mı,
Yoksa, olmadıklarımızla hayıflanarak yaşamak mıdır hayat?
Ama ne kadarını anlatabiliriz duygularımızın,
Ne kadarını çarparız kelimelere
Ne'lerinle çoğalıp, ne'lerinle eksiliriz.
Kıskançlıklar, kahpelikler, kalleşlikler nerelerden beslenir.
Sevgiye boyalı sevgilileri kimler hüzünlendirir
Tene dokunan sevgili elinin şehvetini,
Gökyüzünden yıldız kaçıran şaire ilhamı kimler verir?
Duyguları anlatmak gerçekten zor,
Çünkü onlar milyonlarca kez anlamlı..
Sayısız kereler ağlamaklı...
Ya da, sebepsiz, aniden yağan yaz yağmuru sevinciyle
Ortalara yağacak neler biriktiririz içimizde?
Ama ne kadarını anlatabiliriz duygularımızın,
Ne kadarını kelimelere çarparız.
Ne kadarınla bölünebiliriz.
Ve, ne kadarını dökebiliriz kelimelere...
Kayıt Tarihi : 1.3.2004 20:57:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
