Aklım başımda değilki
Konuşmuyorum gerekmediği sürece
Yemekte yemiyorum biri, 'gel otur' demedikçe
Radyoda bir nâme Sezen söylüyor; 'Tanrı İstemezse'
Yorgunluğumu yatakta bıraktım
Gözyaşımı o son mektupta
Hırsımı okul sıralarında unuttum
Gülümsememi antredeki çatlak aynada
Kahkahalarımı sinema köşelerine hapsettim
Sevgilileri Barış Manço parkında
Derimontumu askıya giydirdim
Umutlarımı bir başka sonbahara
Dostlar uzaklarda şimdi
Aşklar bensiz kümelerde eylemde
İhanet başkalarının sorunu
Dertler boğazımın düğümünde
Artık kendimi yaşlı hissediyorum
Seneleri kaç senelik yaşamışım
Hiç tartmadan ne kadar çok yük taşımışım
Ne kadar zormuş gitmek
Ne kadar kolaymış gidiyorum demek
Ocak 6 / '06
Mahmut SayarKayıt Tarihi : 8.4.2007 22:22:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
İstanbul'a seyahat etmiş, dönüşte kâh o buhran, kâh yolun getirdiği ilham ile otobüste yazmış idik..
TÜM YORUMLAR (1)