Güneş en parlak haliyle doğarken
Aydınlık tüm perdeleri açarken
Her gerçek raksederken su üstüne
Görmezden gelmek, ne kadar üzücü.
Üflenmeden ufka kıyamet marşı
İnsanı eriten ateşe karşı
Dayanıklık testi yaptırmadan
Günaha girmek, ne kadar üzücü.
Kimse barınmaz zulüm olan yerde
Beyniniz satılmış, eliniz şerde
Birlik sembolü güzel vatan varken
Vatan aramak, ne kadar üzücü.
Bir gün yer dürülür, dağlar atılır
Hesap için tüm kabirler açılır
Niçin öldürdün? denildiği zaman
Cevapsız kalmak, ne kadar üzücü.
Rabbin hesabı hızlı ve çetindir
Ona kul olmak ne güzel seçimdir
Rıza göstermek daim sabır gerek
Kabulsüz olmak, ne kadar üzücü.
Anne, babanı sev üf bile deme
Yaşlı bir hal vurunca yüzlerine
İyi davranıp bir dua almadan
Dünyadan göçmek, ne kadar üzücü.
Kayıt Tarihi : 1.10.2011 00:22:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!