Her şey tesadüf mü hayatta
Hep tesadüfen mi girer birileri hayatımıza
Unuttuğumuz, ancak biz izin verdiğimiz kadar…
Her baktığımızı görür müyüz
Yoksa gördüğümüz dikkatimizi çeken kadar mı…
Farkında değiliz ama karanlıkta aydınlıktır
Sorun, bizim hangi açıdan baktığımızda
Yarım bardak su misali…
Üretebildiğimiz kadar mutluyuzdur
Tembelliğimiz kadar mutsuz…
Kanaat ettiğimiz kadar zenginiz
Aç gözlülüğümüz kadar fakir…
Günahlarımız hatalarımız kadar insansınız
İyiliklerimiz, yardımlarımız, etik olduğumuz kadar şeytan…
Hatalarımız kadar tecrübeliyiz
Ders çıkardığımız kadar öğretmen
Ancak bildiğimiz kadar cahil…
Şeffaflığımız kadar gizemliyizdir
Sırlarımız kadar şeffaf..
Farkına varamadığımız
Kördüğüm olduğumuz kadar çözüme yakınız
Sorunsuz ve sorumsuz hissettiğimiz kadar sorunlu…
Farkına vardığımız kadar yaşıyoruz
Hırslarımız kadar ölü…
İnandığımız kadar güvendeyiz
İnançsızlığımız kadar korkak…
Aşkı aramanın, peşinde koşmanın anlamı yok
Aşk uzaklarda değil hep bizimle
Ve her daim içimizde…
Nöbettir hayat
Vatan bekler gibi bekleriz
Zamanımız tükenir çeker gideriz…
Günahlar sıraya girmiş cehenneme yol olurken
Dünyaya bunca bağlanmanın manası ne
Üç günlük dünyada nefes verildiği kadar misafiriz
Bütün bunların toplamı kadar insanız…
© Seyyid Burhaneddin Kekeç
29- 07 – 2017
06 : 19
Kayıt Tarihi : 29.7.2017 07:20:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!