''Ne kadar güneşe yaklaşırsam.
O kadar yanarım.
Muma yaklaşan pervane gibi.’’
Oyarım karanlıkları.
Karanlıkların içinden güneşler belirir.
Görürüm aydınlıkları.
Sonra kapkara düşler belirir.
Meyveleri yararım.
Meyvelerin içinde çürümeler, kurtçuklar.
Hayatın içindeki kötülükler gibi.
Közlenen gecelerde kendime yer ararım.
Ateşlerde yanmayan semenderiyim hallerimin.
Gözlerinin karanlık ormanlarına yönelirim.
Dalarım bakışlarının zemheri soğukluğuna.
Mutlu olurum mağarayı hatırlatan gözlerinde.
Dinlerim kalbimin bitmeyen türküsünü.
Usulca yanarım hem de ne hazla…
‘’Ne kadar güneşe yaklaşırsam.
O kadar yanarım.
Muma yaklaşan pervane gibi.’’
Fatih Ataşçi
02.08.2015
Kayıt Tarihi : 2.8.2015 13:00:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Şiirinizi yazan kalemi ve sizi tebrik ederim. Çok güzeldi.
o ateşe düşmeye gör.
yine farklı ve güzel bir anlatımdı yürek sesiniz.
kutluyorum sevgili kardeşimi.
TÜM YORUMLAR (25)