Ne kadar çok öldük.
Malya ovasında kırkbin Insan.
Birkaç katı da at, katır,kedi,köpek,ve tavuk,
Ne suçu vardı o canların...
Düşünemiyorlardı bile !
Düşünen; insanlardı sadece...
Amasya kalesinde baba İlyasla,
Dinle sevdiğim, bu ayrılık saatidir.
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Devamını Oku
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta