Ne İstediniz Şiiri - Bülent Anamur

Bir zamanlar liseli bir kız vardı,
On beşinde henüz yeni serpilecek bir çocuktu…
Liseye de yeni başlamıştı ve
Gençliğine yeni yeni adım atıyordu…

Önceki okulundan,
Dersine hiç girmediği
Bir hocaya aşık oldu…
Gönül bu;
Ne yapsın çocukcağız…

Hocası da onunla ilgilendi!
Kızcağız hocasından onun telefon numarasını aldı
Ve gecenin yarılarında hocasını aradı…
Hocası çocukla ilgilendi ama abisi sıfatıyla…
Kız da bunun farkında değildi…

Hocanın yolu bir gün daha önce görev yaptığı okula düştü,
Bindiği otobüste ne tesadüf kızcağız da vardı…
Otuzunda atletik yapılı yakışıklı bir adamı
Son kez görüyordu belki de…
Hiç ayrılmayacağını sandı belki de…

Kızcağız okula gitti hocayla birlikte;
Keşke de evine gitseydi…
Hocanın arkadaşlarıyla işleri vardı;
Olur öyle arada bir önemli işler…

Derken öğretmenler derslerine döndüler…
Sonradan titrek ve cesur adımlarla kızcağız girdi öğretmenler odasına…
Öğretmeninin yanına oturdu ve hocanın yüzüne baktı…
Hocası da ona sırtını dönmüş ona nasihatler anlatıyordu…
Çocuk da hocasının anlattıklarına gülüyordu yarı tebessümle…
Belki de sevgilisi miydi?

Yooo…
Çocuğa göz koymayan adam bunu kabul edemezdi,
Çünkü; buna katlanamazdı…

Baktı ki olmayacak!
Hoca derhal müdürün odasına gitti…
İki adam ders boyunca sohbete daldılar…

O ders bittikten sonra genç hoca bahçeye indi,
Kızcağız da hemen hocayı buldu ve
Hocanın oturduğu bankta hocanın yanına oturdu…

İki dakika sonra…

Hoca hemen ayağa kalkıp kapıda gördüğü hademeye doğru yürüdü…
Hademeye çocuğun evini sordu.
Hademe de “Ne yapacaksınız hocam?” dedi.
Gün görmüş kadın da hocayı teskin etmeye başladı…
Hocayı sakinleştirmeye çalışıyordu,
Durumu anlayan kadın…

Hoca sakinleştikten sonra kadın;
Hocayı okula tekrar tekrar gelmesi için davet etti...
İki bardak çay içmesi için…
Kadın hiçbir adama belki de böyle insanca bakmamıştı belki de
Hocaya insanca baktığı kadar…

Çocuk o günden beri hocayı aramadı!
Hayalleri yıkıldı belki de…
Mutluluğu gözyaşlarında boğuldu belki de…
Doğmamış hevesleri kaldı içinde belki de…
İlk hüsranıydı belki de…

Ama olsun…
Tertemiz geleceği vardı önünde…
Uçurumun kıyısından dönmüş bir hayatı vardı ellerinde…
Gençliğin verdiği ilk aşk çarpılmasının deneyimi vardı…

Hocayı durduran neydi;
Güvenlik kameraları mı?
Okul yeni sayıldığı için güvenlik kameraları henüz gelmemişti okula!
İsteseydi yapacağını çoktan yapardı!
Denetimli serbestlik mi?
Hocanın sicili temiz olmasa hocalık yapamazdı!
Âhlak mı?
Evet; Haya, İffet ve Temiz Ahlak durdurmuştu adamı!
Her şeyden önce Allah’tan korktu adam!
Çünkü insandı…

İnsan olduğunu sanan aşağılık yaratıklar var bu dünyada!
Kadın erkek demeden!
Çocuk yaşlı demeden!
Kız erkek demeden!
Ölü diri demeden!
İnsan hayvan demeden!
Canlı cansız demeden saldırıyorlar varlıklara!
Aşağılık yaratıklar; egolarınız batsın!

Ne istediğiniz öz evlatlarınızdan?
Tabuttaki cenazeden?
Evcil hayvanlardan?
Plastik mankenlerden?
Gücü yetmeyen çocuktan?
Güçsüz kalmış ihtiyardan?
Ne istediniz?