Ne İstedin Şiiri - Fatih Güler

Şiirimi okumayana sesleniyorum
Yıllardır kayıplarda olarak
Beni onsuz bırakan
Kalbi öksüz koyana haykırıyorum
Beni bırak ta
Ne istedin şiirimden
Gözlerimden, dünyamdan, hayatımdan
Sensiz dünyamı paramparça edecek kadar
Sevdiklerimi üzecek şekilde
Gözyaşımı dökecek biçimde ne istedin

Hala seviyorum ulan seni
Bir ülkücü olarak
Devrimi en çok sende sevdim
Bu canımı sana adadım
Şiirimde seni çağırdım
Yalvarıp yakardım, ağladım ya
Söylesene ne istedin benden

Çaldım güzel yıllarımı
Kopardın gençlik yapraklarımı
Kendime katil arattırarak günah işlettin
Zehir zıkkımları içirerek
Dua ettirdin tanrıya
Duamla günahımı birbirine karıştırıp
Ne istedin günahımdan, sevabımdan

Ne istedin dünyamdan
Hatta öbür dünyamdan
Şu zavallı kalbimden, gönlümden, yüreğimden
Çarende cehennem azabında yanacağım
Annem babamdan apayrı yaşayacağım
Söylesene yaşantımdan ne istedin

Sadece ayda tek defa
Fatih yazman yeterliydi
Koynun gözümde değildi ki
Tertemiz sevdamı kirletemezdim
Çünkü şiirlerim var şelale gibi
Gökyüzünden toprağa yağıp
Mezar taşıma çiçek acıyor
Ne istedin tertemiz yüreğimden, duygumdan
Kalbimden, gönlümden, şiirimden

Ya Allah aşkına
İsmini illa ki
Zalim mi koymam lazım
Sana yakışır mı böyle kelime
Yakışır mı kalemime böyle sözcük
Perişan hale düştüm
Ne istedin hayatımdan

Sana yepyeni destanlar yazmaya başladım
Ama çoğunu paylaşmayacağım
Yürek dayanamaz çünkü gerçekten destan
Aynı yazanla yazdıran gibi
Ben çekip dayanabiliyorum ya
Hiçbirisi dayanamaz benim acıma
Satırıma, şiirime, gözyaşıma
Ne istedin gözümden

Bıkmadın mı sen
Kendini aratmaktan, bekletmekten, özletmekten
Beni ağlamaktan, inletmekten
Bak ben bıkıp yoruldum
Hoşuna mı gidiyor
Bana bu yaşattığın
Yada gururlandırıyor mu seni
Benim şu halim
Sana, hayata, aileme doyamadan
Ölüyorum diyorum ölüyorum
İnsansız hayatı seçeceğim diyorum
Ne istedin ömrümden
Ne istedin ailemden
Ne istedin kainatımdan
Hep kaybolarak benden.