Genellikle hiç bir mesleği olmayan insanlardan duyarsınız bunları... Mesleğin ne diye sorarsınız insana ’’Mesleğim yok ama ne iş olsa yaparım ağabey.’’ diyerek işin içinden sıyrılmaya çalışır... Bu tiplere ben çok gülerim...
Bazı zamanda face de denk geliyor bazı tipler ki bir çoğu bunların ilkokul mezunu ya da hiç bir okul mezunu değil, hemen yazıyorlar ’’Hayat Okulunda okudu veya hala okuyor.’’ ba ba ba ba ba... Okumaya ne kadar meraklıymış meğerse bu arkadaşlar... Ben de denk geldi mi soruyorum Hayat Okulunda dersler zor mu? Veli Toplantısı filan oluyor mu? Karnelerinizi kimler veriyor? Ekmek karnesi ya da kömür karnesi yerine geçiyor mu aldığınız karneler? Böyleyken böyle...
Gel çalış asgari ücret verelim sana diyorsun, parayı beğenmiyor arkadaş. Meslek diyorsun... Her şeyden anlarım ben ağabey diyor. Bakım, tamir, onarım işleri... Temizlik, çay demleme, yemek yapma, getir, götür, bir daha getir, anlarsınız ya... Dostum, bunlar o kadar zor şeylerde değil... Muhaseben var mı? Bilgisayar programlarından anlar mısın? Tınnnn tınnn tınnnn! Yabancı dilin var mı? Yes ile no bir de vatiz diz den başka bir şey bilmiyorsun.
Hani diyorlar ya Meslek Lisesi memleket meselesi, gerçekten de öyle... Eğer ki çocuğunuzun kafası zor denilen matematik, fizik, kimya, yabancı dil gibi derslere basmıyorsa, gönderin meslek lisesine, korkmayın belki de orada ve oradan mezun olduktan sonra harikalar yaratacak mesleğinde...
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta