Ne İnsanlar Geldi Geçti Köyümden

Anlatayım köyümden aklıma gelenleri,
Rahmetle anıyorum yaşayıp ölenleri,
Niceler geldi geçti çocukluğumdan beri,
ALLAH rahmet eylesin, gidenler gelmez geri...

İlkokula giderken ilk duyduğum cenaze;
"Bugün Ruşenun Yaşar eldi" dediler bize,
Genç yaşta ölüm acı, ALLAH rahmet eylesin;
Anası ağlıyordu maniler dize dize...

Bir Nazım dayı ile Sultan vardı yaylacı,
Sigarası elinde, yüreğinde bin acı,
Şivesiyle konuşan erkek gibi bir kadın;
Elinde Birinci'ydi dertlerinin ilacı...

Firdevs halam var idi, bizi sever bakardı,
Dilinde dualarla kuzinayı yakardı,
Anamın teyzesidir, emeği çoktur bize,
Güzel yüzlü başına gül çemberi takardı...

Opon Osman dayının asaleti var idi,
Onun da yüreğinin dağları hep kar idi,
Demokrat partisine bağlı idi yürekten,
O da efkârlanınca dağlara bakar idi...

Muhtar ALi Şişman'ı elbette hatırlarım,
Daha nice insanla dolacak satırlarım,
Elinde sarı tesbih, uzun bıyıklı adam
Vesile oluyorum duada ben de varım...

Nasıl unuturum ki o Güler ablamızı,
Ne bulursa dikerdi, kırmazdı hatrımızı,
Giderken ve gelirken uğramadan geçmezdik,
Pencereden bakardı sanki gece yıldızı...

Hüseyin dayı ile Eminun Heva hala,
Yüzü güneşe benzer, sözleri benzer bala,
Seksen yedide öldü mübarek Ramazan'da
Babam ona kıskandı, bakınca kuru dala...

Yine seksen yedide babam rahmetli oldu,
Habu yalan Dünya'da dertler hep bana kaldı,
Çektiğim acılarla ben de "Baktum Ağladum"
Yaşadığım yıllarım böyle ömrümü çaldı...

Soytarı Ahmet dede, oğlu Remzi Şişman var,
Hüseyinlerun Hasan dede ile yakınlar,
Bir de Yusuf Şişman'ı katayım bu kervana,
Şimdi rahmet verelim, dua dolsun satırlar...

Husikanun Hüseyin amcamı hatırladım,
Came kapıdan beri gelirdik adım adım,
Köydeki düğünlerde bazen tulum çalardı,
Muhabbet ile çayı içerken çok rastladım...

Elinde orağıyla Rüstem amca gezerdi,
Kesilmiş odunları birer birer dizerdi,
Gülmeden güldürerek yapardı şakaları,
Meyvelerin dalını kıranlara kızardı...

Arnağudun Muhittin dede hiç unutulmaz,
Yaptığı şakaları hiç yabana atılmaz,
Sesi kulağımdadır Fatika halamızın,
Onların merhameti yaşanır, anlatılmaz...

Hafuz emicem vardı, o Medine'de kaldı,
Müderris hocalardan büyük icazet aldı,
Lâtifeli, nükteli sözleri çok meşhurdur,
Sanki Nasreddin Hoca, her yaptığı masaldı...

Ruşenun Mehmedali dayı mendil başında,
Suistimal etmezdi görevinde, işinde,
Arazide çalışır, boş oturmaz yerinde,
Mücadele verirdi bu hayat savaşında...

Tevfiğimin anası kapıda otururdu,
Elindeki değnekle öyle bakar dururdu,
Rastlayınca halını hatırını sorardım,
Hem konuşurdu hem de eve doğru yürürdü...

Azimli çalışkandı Eminun Memiş dayı,
Yemeği yedirirdi, çok severdi duayı,
Düğünlerde yapardı yemeklerin hasını,
O da Rahmetli oldu, geriye kaldı çayı...

Mustafa amcam ile Münevver yengem nerde?
Biri evin yanında, birisi Eminlerde,
Bu rahmetli amcamın bir kaç mesleği vardı,
Sözleri tesirliydi sanki bin türlü derde...

Bizim bu Şişmanlı'ya bir Laz Fatma gelmişti,
Sevdası da Şeref'in yüreğini delmişti,
Tek başına çayını toplardı ve satardı,
Şeref abi ekmeğe sigarayı katardı...

Eminlerun Muhammet dayı orak elinde,
Politik ifadeler yer almıştı dilinde,
Hem çalışkandı hem de şendi evi ocağı,
Bolluk bereket vardı evinin temelinde...

Tevfik öğretmenimiz beyefendi ve kibar,
İlkokulu okurken bize çok emeği var,
Nice talebelerle geldi geçti buradan,
Onu hatırlayınca hâlâ yüreğim yanar...

Mehmet Ali Kesici amca unutulamaz
Böyle cömert ağanın eli hiç tutulamaz
Darda olan komşunun yardımına koşardı
Onun nasihatleri yabana atılamaz...

Babam öldükten sonra anam rahmetli oldu,
Dertlerim hiç bitmedi gözlerim yaşla doldu,
Gençliğim uçup gitti, hayallerim kayboldu,
Kardeşlerim ölünce acılar beni buldu...!

Helime Hala ile bir de Hasan dayı var
Bilal ağabeyin de yüreği halâ yanar
Ruşenin Ahmedali, Cemil Şişman dayı var
Onlar da bugün benden rahmet, dua aldılar…