Her seferinde bir daha dirilmeyecekmiş gibi gelir yaşama sevinçlerin-güçlerin amma,o vahşi bir at gibiyken, yılmayıp,terbiye ettiğin ve bir amaç uğruna yük bindirdiğin akıl,şimdi keyfinin ve bezginliğinin ardından gidip sığındığı yalnızlık yamaçlarından yarın kopar gelir,döner gene koşullandırılmışlığına.Bilir hayatta artık başka çaresi olmadığını.Büküp boynunu girer çitten ağılına gene,korkma.Ne ilişkilerin yarım kalır ne işlerin.Ne incinir dostların..Gene sürer ömür emekçiliğin,gene ödenir bedelin iyi kötü,üzülme! (NYB)
Nilgün BerbergilKayıt Tarihi : 16.11.2011 19:18:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!