Ne idi sabahın er seherinde?

Ne idi sabahın er seherinde
Bağımda bülbülün susması, neydi?
Ne idi kalbimin tam içerinde,
Yüzüme sevdayı kusması neydi?

Ne idi sevgimi anlamayan dil,
Oysaki kalbimde sevdalar sebil,
Ne idi küskündü ezgilerde, dil,
Bağının meyvesiz asması neydi?

Ne idi ey canan verdiğin o söz,
Ne idi bakışı can alan o göz?
Dön de bir ardına geçmişini süz,
Burnunun takılan huzmesi neydi?

Ne idi koynuma girdiğin o an,
Ne idi –bir düşün- geçen o zaman?
Sunaktı verilen bana o ihsan,
Yüreğin canana kızması neydi?

Ne idi o şükür, neydi o şükran,
Nedendi, niçindi çekilen hicran?
Bırakıp gittin ya kalbimi viran,
Kalemin kalbime yazması neydi?

Ne idi bilemem onun emeli,
Oysaki sevgiydi aşkın temeli,
Ne idi benimle olan cebeli,
Kalbimi hançerle çizmesi eydi?

Sevgimi kalbimle sundum önüne,
Hakkımdı ulaşmak vuslat gününe,
Dönmüştüm yüzümü kıble yönüne,
Bilemem ki beni üzmesi neydi?

Bir derya sunmuşum sevgiden sana,
Öl desen kıyardım o anda cana,
Şimdi el sallarım kayıp insana,
Gidip de neciste yüzmesi neydi?

Ey canan kalbimi açtım oysaki
Aylarca bekledim dönersin belki,
Işıtsın Dünya’mı yüzünün şevki,
Gözünü işveyle süzmesi neydi?

18.Kasım.2010 13.00