Hayatımız kendi yaptığımız hatalarla acı içinde geçiyor.Hatayı yapan olduğumuz için mi,kader diye sarılıp durduğumuz kendimizi kandırmaca şeklinden midir bilinmez bu acıları yıllar yılı çekeriz de silkinip atamayız.Hangisi doğru acaba? Mutsuz acılarla dolu bir yaşamı devam ettirmek mi yoksa hayat benim hayatım ne kadarını yaşadım ne kadarı kaldı bilinmez ama bu hayatın kalan kısmını mutlu geçirmek için tüm etiketlerimizden,toplum baskısından, kırık dökük alışkanlıklarımızdan vazgeçmek için cesaretli davranarak düzenimizi değiştirmek mi?
Yıllarca bu soruların cevabını bulmak için çaba gösteren bir insan, nasıl bir ruh hali içindedir,nasıl ayakta durur çevresine neşeli insan rolünü nasıl başarıyla oynar bu gücü bu ruhu ona veren nedir acaba?
Böyle bir kadınla tanıştım o anlattı ben dinledim, ben ağladım o anlattı bu nasıl bir kader bu nasıl bir yaşam? defalarca sordum kendime bu kadar artıların olacak bu kadar güzel meziyetlerinle değmeyen birine bir ömür feda edeceksin. Bunu yaptıran neydi? Mesleği vardı oyalanmak için, ekonomik özgürlüğü vardı ,ayakta dimdik duracak kadar kendine özgüveni gelişmiş,erkek gibi bir kadındı.Güzeldi hemde çok,çevresinde çok seviliyordu , dosttu sıcaktı duyguları,samimiydi tüm davranışlarıtüm çektiklerine rağmen hayat doluydu.
Yavrularını büyütmüş ayakları üstünde duracak hale getirmişti,bu duruma ağlayacak anası babası da yoktu onları üzerim korkusu da. Peki neydi ona tüm bunları çekmeye mecbur eden.
Yetişme tarzım dedi toplumsal değerlerim ve dul bir kadının yaşamının zorlukları diye cevapladı bir solukta başını öne eğerek.Bunları atamadım yıllardır düşüncelerimden dedi.
Artık kabuğunu kırmış belli ki çekecek dayanacak gücü kalmamış ve hayatının en zor ama en güzel kararını vermişti.Ayrılacaktı mutluluğa yelken açacaktı öyle veye böyle,bu birliktelikte çektiğim acılardan daha fazlasını çekmem ya dedi belki da gözlerinden son defa akan gözyaşları arasında.
Yolun açık olsun acıların kadını yıllardır bulamadığın mutluluğu yaşar,gerçek kahkahalarını atarsın.Belki bir gün bir yerde seni mutluluğu kucaklamış olarak görürüm.Güzel dileklerim ve dualarım senin için
Kayıt Tarihi : 10.9.2007 20:22:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

mecburen dir belkide mecburiyetten
Yolun açık olsun acıların kadını yıllardır bulamadığın mutluluğu yaşar,gerçek kahkahalarını atarsın.Belki bir gün bir yerde seni mutluluğu kucaklamış olarak görürüm.Güzel dileklerim ve dualarım senin için
toplumumuzun gerçekleri kadınlarımız...biz erkekler bazen hayatı karanlık geceler gibi yaparız kadına..yolarız kırarız dökeriz ... bu ancak eğitimle ve kişilerin birbirlerine sevgi ve saygılarıyla mümkündür
insanları bir arada tutan aşk değildir bazen mantık onları birbirine mecbur eder ..
kutlar saygılar sunarım
TÜM YORUMLAR (2)