Ne içimdeki şehre sığabiliyorum, ne içinde bulunduğum şehre
Tenhalığın yarattığı öfke birikiyor dudaklarımda
Çığ gibi çoğalıyor bir kavganın gürültüsünü büyütüyorum sanki göğsümde
Bir zaman dilimine sıkışıp kalmışım, kıvranıyorum.
Güneş göz bebeklerimi ısıtıyor.
Akşamın kederli soğuk kollarına bırakıyor kendini ruhum
Her sevincin her kederin
En ölümsüz sevgilerin
Sonsuz denen göklerin
Herşeyin bir sonu varsa
Ayrılıkların da sonu var
Bir gün çıkıp geleceksin
Devamını Oku
En ölümsüz sevgilerin
Sonsuz denen göklerin
Herşeyin bir sonu varsa
Ayrılıkların da sonu var
Bir gün çıkıp geleceksin
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta