Ne hallere kaldık Şiiri - Mustafa Yaman 2

Nice yüz gördük ki süslü söz ile,
İçi boş gezerler unvan, öz ile.
Menfaat peşinde döner dururlar,
Vicdanı satarlar bir alkış ile.

Bilmem neymiş efendim "büyük adam"
Üç cümle bilmezken satar her kalem.
Gösteriş üstüne bina kurmuşlar,
Kibirinden eğilmez vermez selam.

Mecliste konuşur hepsi marazi
Millet sürünürken olur arazi
İşe gelince "hizmet" unutulur,
Konuşmaya gelince mütevazi

Adam kayırana "vakur" diyorlar,
Emeği çiğneyip posta koyarlar.
Diploma neylesin liyakat yoksa,
Parmağını yutar balı tutanlar.

Ardından konuşanda var mı onur
Her köşe dönende bir rol bulunur.
İnce hesaplarla dostluk kurarlar,
İşine yaramazsan yol görünür

Kibirle yürürler sanki taçsız kral
Sanırsın gökten inmiş özel bir hal.
Ne edep kalmış ne haya yüzünde,
Küçük bir unvanla kasılır herhal,

Sanatçı dediler boş tenekeye,
Sözleri dökülmez tek bir heceye.
Popüler diye alkışlanır şimdi,
Ne söz var ne öz var, sırf gürültüye.

Yazarı da vardır, sanki rafadan
Albenisi yoktur, havadan sudan,
Biraz reklam biraz da talan yeter,
Ününe ün katarlar bedavadan.

Kalem oynatmam der, söze bakınca
Hemen düşman olur anlaşılınca
Gerçekler acıtır, bilirler çünkü,
Yüzüne bakamaz aynaya kalınca.

Ben susarım, kalemim susmaz ki
Gerçi konuşsamda onlar duymaz ki
Halk uyanır bir gün elbet bu kıştan,
Maskesi düşünce yüz bulunmaz ki.

Bir yanda toklar, sofraları şendir
Bir yanda yokluk hiç yoktan iyidir
Vicdanları asmışlar en yükseğe
Demeki sakın ha yolumuz birdir

Okumuş, yazmışlar bulunur çokca
Kimi profösördür, kimide hoca
Alim dediklerinin buluşu yok
Diploma desen formalite anca

"Adalet var!" derler güle oynaya,
Adaleti arar garip sokakta.
Torpil geçer öne liyakatsizler,
İş bilenler ise kalır kapıda.

Her köşe dönülür fırsat sanılır,
Kul hakkı nedense pek ucuz kalır.
Herkez anlatır hani uyan nerde
Şükür'ü unutur vara sarılır.

Ekranda söyler "vatan, millet" diye,
Arka planda dolar sayar gizlice.
Bayrakla poz verir, sonra unutur,
Tekeden yağ çıkarırlar sinsice.

Kadın hakkı dedik bağrımız yandı
Dır,dır,dır bıçak kemiğe dayandı
Üç beş ahlâksıza hoşgörü sonsuz,
Sosyal medya çıkalı tat kalmadı.

Doğruyu söylersen kalmaz yanında,
Yalaka olursan durur yanında
Kargadan başka kuş bilmez ki onlar
Düzeni bozanlar belli aslında.

Bir koltuk kapana aslan kesilir,
Milleti unutur, keyfe göçülür.
Yalana dolanır her bir cümlesi,
Ahlakın sınırı nasıl ölçülür.

Mazluma bakmazlar, sesi çıkmazsa,
Zengine eğilir, menfaat varsa.
Adalet dedikleri gösteriştir,
Hakkı ararsan da kalırsın yasta.

İmam da pazarlık yapar kürsüde,
"Ver cenneti, al parayı" der güle.
Bir yanda saraylar, öbür yanda aç,
Bu mudur din diye soran yok bile.

Ahlâk ders verirler ekran başında,
Magazinde çıkar bilir farkında
Öğüt verir herkes, kendi harici,
Foyası çıksa köpürür anında.

Sanatçı dedikleri eseri fıs,
Şarkılar neşesiz havalar tırıs
Üç dans, beş efekt, biraz da cinsellik,
Sanat budur" deyerek alkışa pıs.

Aynaya bakınca arlanmaz tipler
Bakmayın şıklığa aslında çöpler
Bir tweet attın mı hemen veryansın
Severler kan emmeyi pis sülükler.

Şöhretse TikTok’ta göbek sallamak.
Önüne gelen istiyor parlamak.
Hep taklit eder marifetmiş gibi
Üç beş beğeniye işi kasılmak.

Halktan bahsediyor lüks arabada,
İşçinin derdi yoktur onun planda.
Simit hesabıyla geçin diyorlar,
Kendisi yüzen etli sofralarda.

Belediye desen rantla dönerler
Yaltakçıları ihaleyi böler
Parka bank koyarlar, tören yaparlar,
Halkına hizmeti öyle bilirler.

Ey zaman! Ne hale geldin sen böyle
Doğru konuşmak suç olmuş meğerse.
Güneşi balçık gizler mi de hele
Bir gün anlaşılır biter hadise...