Nerede o güzel yüzün nerede o gülüşler
yaş otuzbeş demeden dökülmüş dişler
nedir bu hal nereye bu gidişler
tarumar olmuş benliğin ne hallerdesin.
Bir zamanlar gönüllere sığmazdın
her insana metelik vermezdin
gönül yapmayı sever kalp kırmazdın
şimdi sokak yosması diye dillerdesin.
Sen gülünce her yer aydınlık sanki bahardı
diyorlar boyası çıktı soldu sarardı
dokunmaya korkulur bir havan vardı
uçuyorsun ordan oraya savrulan yellerdesin.
Dostu düşmanı bilir azmazdın
hatır sayar kimseyi üzmezdin
her önüne gelen ile gezmezdin
şimdi kucaklardan inmiyor kollardasın.
Kayıt Tarihi : 1.6.2006 22:50:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!