Ne Hale Düşmüş Şiiri - Veysel Şimşek

Arsızlar yüz tutmuş çoğalmış ayıp,
Kurt dalmış sürüye çobanmı kayıp,
Boşver deme sakın ne gerek deyip,
Canım memleketim ne hale düşmüş.

Fakir yaya gezer zenginler ayda,
Böyle gelmiş böyle gider ne fayda,
Durgun hayat durgun şehirde köyde,
Canım memleketim ne hale düşmüş.

İş yok aş yok gariplerse boş gezer,
Zengin zümre bolluk içinde yüzer,
Her zaman kuvvetli zayıfı ezer,
Canım memleketim ne hale düşmüş.

Beraber savaştık omuz omuza,
Koymadık düşmanı bu yurdumuza,
Bu çağda yakışan bumudur bize,
Canım memleketim ne hale düşmüş.

Amacım uğraşım karın tokluğu,
Ancaki yaşayan bilir yokluğu,
Hep taşlarlar kanadı kırık kekliği,
Canım memleketim ne hale düşmüş.

Veysel der ki; Yaram beni derinler,
Nere gitsek nere bitmez sorunlar,
Bugün böyle nasıl olur yarınlar,
Canım memleketim ne hale düşmüş.