Kalbimizi koruyan kemikten kafes
Göğüsteki kalbini koruyor enfes
İnsana hayat verir bir kuru nefes
Nefes tükenirse daha geriye gelmez
Öyle değerliki kalbimizin kafesi
Kalp çalışmazsa durur insan nefesi
Bir motor gibi çalışır duyulmaz sesi
Ses kesilirse bir daha geriye gelmez
Ne güzel yaratmış insanı yaratan
Kilometrelerce damarlarla donatan
Öyle bir makinaki kanı pompalatan
Pompa bozulursa eski haline gelmez
Kalbin içindedir insanlığın sevgisi
İnsanı sevmeyende olmaz Allah sevgisi
Biri ölür gider doğar gelir birisi
İnsanlar gidince tekrar geriye gelmez
Ali sen yaşamaya edersin heves
Bu boş dünyadan etmedinmi pes
Sesini duyan yok sen sesini kes
Elini verirsin kolun geriye gelmez
17/06/2006
Kayıt Tarihi : 12.7.2006 15:00:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!