Ne Güzel Söylenesi Şarkılardı onlar

Ne güzel, söylenesi şarkılardı onlar.
Anıların en derininden ve hala söylenen.
Şimdi yaşamasa da, hala onları söyleyenler.
Aynı mutluluğu vermekteler, dinlerken
Hatıralarda, gezinmeler başlıyor en içlisinden.
Dertlenerek dinleyip, demlenir oluyoruz hüzünden
Ne güzel, eskimeden söylenesi şarkılardı onlar
Maziye götürüp, birde dem vurdu mu yürek, gönülden.
Ardından aklımıza gelir, birer, birer göç edip gidenler.
Gözyaşlarımız akmaya başlar, sular seller gibi dinlerken.
Ve sonrası dolaşmalar başlar, mutluluk aranır eskilerden.
Damardan vurmuş olur, kahırlanırsın, klarnetin taksiminden.
Ne güzel nağmeleri vardı, eskimeyen şarkılardı onlar.
Hicazdan çalmaya başladığında keman, kalbimiz sancır
Güftelerinde bin bir geçmişler yaşayıp, yüreklerimiz acır
Vazgeçmeler şimdiki zamana takılır, ayrılıklar içimize saplanır.
Çal kemancı, eski aşk sancıları tuttu, çaldığın şarkı beni benden alır.
Ne güzel söylenesi şarkılardı ne güzel nağmelerdi onlar.
İlhan Keskin
31.01.2016