Son günler de belki hepimiz iyiden iyiye çemberin daraldığını fark etmeye başlıyoruz
Covid belasının nefesi ensemizde adeta
Yakın çevremize kadar sirayet etti
öyle sinsi ki küçük bir boşluğumuzu bekliyor
Ya cami de ya toplu taşımada ya ayak üstü karşılaşılan bir dost sohbetinde
Buluyor o zayıf anı
o zayıf an da bir sey olmaz sandığımız güvendiğimiz an olmalı
o andan itibaren keşke' ler hükümsüz ! ...
Bütün çabalar birinin ihmali yüzünden uçup gidiyor .
Vebal büyük ama üstlenen yok .
Sonrasımı ? Savaş başlıyor
Bu savaşın kazananı insan olmalı
Acı değmemeli kalplere
_ Aşı konusuna hiç girmeyeceğim.
Bu konuda sinirlerim tepem de .
Çünkü işin siyasi boyutu büyük
oysa düşüncem siyasi değil insanî olmakla birlikte ağzımdan cikacak masumiyet hırkasını giyinmiş sözcüklerim titriyor !...
Başlarına gelebileceklerin ihtimali gozler onunde dizili asker gibi !!
Susuyorum bağıra çağıra
Ortalık toz duman
sanırım anladı anlayan ..!
Hah tabi birde işin imâ boyutu var ki
Bıktık artık
Arkadaş _ yandaş _ karındaş_ sırdaş
sözcüklerinden .
Kaçar olduk.
Kendi adıma görmek duymak kullanmak okumak
ı s t e m i y o r u m
Ne günlere kaldık !...
✍Canan Eren
24Şubat.2021/ Balıkesir _Erdek
Kayıt Tarihi : 24.2.2021 10:40:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Ne günlere kaldık...! Konuşamıyoruz
