Ne günlere kaldık. 2 düz yazı

Dizilerde sanalı gerçek olarak izlemeyi öğrendik. Mafya cennetinde mafya dizileri adeta gerçekle örtüşmeye başladı.
İş böyle olunca algılarda, bütün, sanallar, bütün hayaller gerçekleşiyor algılarda… Sansür de gerçek olanı saklayınca, ‘’Bütün yalanlar gerçek oluyor.’’
Kendi ülkesinde kendi koyduğu yasalara bile uymayanlar. İnsanları evlerinde diri diri yakanlar Avrupa’ya demokrasi dersi vermeye kalkıyor.
Siyaha beyaz deyip milleti şaşkına çeviriyorlar. Hele muhalefet de buna destek verince, kaos daha da derinleşiyor, halk ne yapacağını şaşırıyor…
Ülkesinde her gün bir kadının ölümüne seyirci kalanlar, Hollanda’ya bir kadın bakan gönderip, kadına olan saygılarını olumsuz yönde kullanıyorlar.
Asıl sorun Avrupa ile ilişkiler değil, referandum öncesi seçmenlerin kafasını karıştırmak. Bu karıştırma işini de eline kepçeyi alıp CHP üsleniyor. Şimdi seçmeni nasıl suçlayalım?
Devlet saray oldu… Devlet Partisi olarak CHP de, ‘’Söz konusu devlet olunca her yol Mübah’’ şiarıyla AKP’yi, sarayı koruyor. Kendi ipini çeken muhalefet olarak rekorlar kitabına girecek sanıyorum.
İktidar olmakta zaten gözü yok. Onun görevi, sermayeyi korumak için emekçi kesimi oyalamak. Bunun da hakkını veriyor.
Şimdi Avrupa bize karşı; haydi milli birlik beraberlik’’ diye kendi ülkesinde her türlü anti demokratik girişimin gerekçesini de muhalefete kabul ettirdi mi, referandum da oylar kendi lehlerine dönebilir.
Kendi ülkesinde kendi bakanlarının bile seçim bölgelerine girmesine izin vermeyenlerin bu yüzsüzlüğünü sergilemek zorundayız.
Bu oyunları ya bozacağı, ya da acılara yenilerini ilave ederek yaşamaya devam edeceğiz.
Emekçiler olarak huzur kendi ellerimizde. Başkasından fayda yok. Kirli oyunları bozmak için daha çok çalışacağız. Başka çare yok.