Ben kalbimde yanan ateşle ciğerimi pişirdim,
Zehirli dumanını içimde biriktirdim,
Bedenimi sardı pür cemalin pür sevda oldum
Ve sen bir gün selam bile vermeden çekip gittin
Firakınla titredim bilmeden
Yokluğuna mı yandım yoksa hiçliğine mi?
Bendeki aşkın hazanına burhan mı gerek?
Gözlerime nakşolan aşkını ilan mı gerek?
Ey sahibi hüsün, yeter verdiğin hüzün,
Ebediyyen kavuşmaya fermanı sultan mı gerek?
Abdullah, aldanma yanıp sönenlerin mahına,
Yüz çevir onlardan yönel Allah’ına,
Senin gibi bir kabir seyyahına,
Ebedi hayat veren rahmet-i Rahman’dır gerek.
Kayıt Tarihi : 15.1.2014 20:15:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!