Ne sana diyecek sözüm var,nede yolunu gözleyecek gözüm,
Sen, beni artık çalıp gittiğin yıllarımdan sor.
Umuda sarılıp, umutsuzluğa koşan yüreğim yorgun düştü sevmekten artık,
Oysaki, bir gülüşün bile dünyalara bedeldi,
Dalına çıkıpta kapalı pencereni izlediğim koca çınar şahit ki;
Ben seni öyle sevdim.
Olmuyormuş oysa körü körüne sevmek, beklemek, umut etmek,
Geceleri yıkmak gerekiyormuş bazen, avazın çıktığı kadar bağırarak,
İçini boşaltmak gerekiyormuş, aya, yıldızlara, toprağa,
Şimdi yastıklara mahkum kalmış bu başım,senin eserin,
Eserinle dilediğin gibi öğün, öğün, öğün....
Kayıt Tarihi : 3.7.2007 09:16:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)