Ne Garip Seni Sevmek Şiiri - Zeynep Uyanık

Ne garip bir aşk
Bir ağrı ve küçük bir gülümsemeydi önce
Sonra ağır ağır sardı vücudumu
Önce içimde bir mutluluk oldu
Sonra ağır ağır kalbime aktı
Ve kalbimin şeklini aldı

Ne garip bir sessizlik
Önce sesim çıkmadı
Sonra bağırsam da duyulmadı
Yoktum sanki
Kalmamıştı ben diye bir şey
Seni fısıldadı kulağıma sürekli

Ne garip bir sensizlik
Önce benliğimi çaldı
Sonra beni ağlatım halime güldü
Beni önce çarmağa gerdi
Sonra yaktı vücudumu
Yine seni fısıldadı bana sensizlik

Ne garip bir acı
Bir küçük ağrıyla başladı
Mikrobu vücudumu sardı
Ağır ağır ölüme yaklaştım
Şimdi fark ettim daha
Yeni fark ettim ne garip seni sevmek