Ne Gam Şiiri - Tunahan Koca

Neydi beni bunca kahır ile
Derinine daldığım bu gaflet denizinde uyutan
Neydi beni bütün gövdemle azaba düçar kılarak
Bu muştusuz düş yorgunluğumla birlikte yutan
Her gece gün ışığını beklemekten bitap
Düşen göz kapaklarım
Gün ağarınca da yüzümde belli belirsiz bir şaşkınlık
Kim için bu aydınlık, bu kahrolası fecir
Kimdir bizi bu karanlıklarda unutan

Güneş, bir bardak sıcak çay içelim diye mi
Doğmakta her sabah, yoksa...
İnşaat işçileri iskelelere tırmansın
"Fabrikalarda üretilen kahır"
Toptan ve perakende olarak dağıtılsın diye mi

Bir gün adaletle ölçen metrelerimiz
Nizam koyucusundan hicap eden tartılarımız olacak
Bir gün muhabbetle atan kalplerimiz
Düşmana şedit, dosya naif setlerimiz olacak

Onca zulmetin içinde güneşi doğurtan
Kaybolan nemiz varsa buldurtan
Ol deyince oldurtan mabudumuz var
Ki ne gam ne kahır kalsın..