Ne farkedecek? Şiiri - Nurcan Göksel

Kahvehanenin küçücük bahçesinde
Eski bir sandalyenin üzerinde
Otururken her sabah
Pırıl pırıl yanardı
Boynunda ki istavroz.
O da herkes gibi içerdi çayını
İnce belli bardaktan,
Karşısında ki camilere bakardı,
İncecik minarelerde okunan ezanla kalkardı…
Balıklar derdi..İsmail’e
Bizim denizin balıkları,
Bak! Bir rüzgar öyle serin, öyle hoş
Bizim denizimizden…
Bir bardak çay bir daha,
Elinde ki tespih tanelerinin üç beşini
Geçirirdi öbür tarafa.
Yasemin severdi memleket kokusu diye,
Ama hangi memleket?
Ekmeği buradaydı, suyu burada.
Hem gitse bırakabilirmiydi alışkanlıklarını?
Aynı deniz, aynı çiçek kokusu, aynı kumral ten.
Unuttuğu kelimeler tek tek,
Her iki dilden.
Ne fark edecek derdi, ne fark edecek
Yer değiştirirsem!