yirmi dört mart iki bin üç, İstanbul.
Farkım yok kanatsız doğan bir kuştan
Gökyüzüne hasretim bundan
Gökte olsam huzur bulsam
Ellerimde tuttuğumu asla bırakmam
Kollarım sarmadı hiçbir gerçeği
Dumana boğdum tanıyamadığım benliğimi
Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta