Arif ol kimseyi düşürme zora
Tamahkârlık etme kalırsın dara
İyiyi kötüyü kendinde ara
Engelleri kuşlar gibi uçasın
Susamışa su ver, kansın yüreği
Aç olanı doyur, dinin gereği
Işık ol aydınlat, aklın ereği
Hak katında çiçeklenip açasın
Engin tut gönlünü, kibirle uçma
Âlemi dost bilip, sırrını açma
Dünyayı verseler, özünden geçme
Söz içinde söz var, deyip seçesin
Ben bir söyleyeyim sen anla bini
Düşün taşın öyle yaşa bu günü
Garanti edemez kimse yarını
Her ne eker isen, onu biçesin
Bu dünyaya kimse kalmadı direk
Emek verilmeden olamaz yemek
Mazlumdan ah alma, korumaya bak
Sırat köprüsünü kolay geçesin
Kayıt Tarihi : 12.7.2015 12:00:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!