Doğmuşsun kara güne,
Güneş doğmamış üstüne.
Ay ile yıldızı ne edeceksin.
Hayata küstürmüşler.
Güldürmeyip üzmüşler
Sen tebessümü ne edeceksin.
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Yoksulluk bizim insanımızın bir kaderi değil,onu oraya bırakılmışlıktır.Bütün bu emperyalist güçlerdir bizi bu durumlara düşürüp,sömüren.Kutlarım Hüseyin Bey.Saygılar.
hayatıkaramış bir insanın yaşamdan tat alması mğmkün mü bu karamsarlıklarla yaşamakta hayatta en zor olan bir durumdur kutluyorum
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta