Ne dün ne yarın gün bugün yaşıyor

Her güne bir şiir sığdırıyorum
Bazen hüzün bazen hasret kokuyor
Sözcükler içinde kayboluyorum
Bazen adres bazen izsiz oluyor

Gökyüzüne doğru dalıp giderken
Gün yerini geceye devrederken
Uçsuz bucaksız semayı izlerken
Bazen yıldız bezen ay kayboluyor

Bu kusursuz mavi göğün altında
Ne güzellikler var Anadolu’da
Bunca nimet varken cennet vatanda
Bazen isyan bazen şükür ediyor

İşte dünya işte sonsuz yeryüzü
Kime kalmış uçsuz bucaksız düzü
Buda Kul Akın’ın size son sözü
Ne dün ne yarın gün bugün yaşıyor